احساس خیالی یا Phantom sensation

دوستان سلام!

تو این پست می خوام یه بحث تخصصی رو مطرح کنم!

بحث تخصصی رشته خودمون!

قبل از اون یه معرفی مختصری از رشته ام بهتون می دم!

رشته من: ارتوپدی فنی که یا اعضای مصنوعی و وسایل کمکی!

این رشته از زیر شاخه های مهندسی پزشکیه و یه رشته تلفیقیه! تلفیق دروس فنی و علوم پزشکی!

و کارمون هم به دو بخش تقسیم میشه! ساخت اورتز و پروتز!

اورتز: یا همون وسایل کمکی که مطمئنا تا حالا تو داروخونه ها به چشمتون خورده و یا خدای نکرده تو اطرافیانیتون دیدید که از این وسایل استفاده کنند.   

نمونه هایی از اورتزها: 

 

 

 

پروتز: یا همون اعضای مصنوعی. البته اعضای مصنوعی خارجی بدن! که جانشین عضو از دست رفته میشه! 

این هم نمونه هایی از پروتزها: 

 

 

کار ما ساختن این وسایله.

این توضیحات رو دادم که بگم ارتباط ما با اشخاصیه که به هر دلیلی، مادر زادی یا اتفاقات و بیماری های مختلف، قسمتی از بدنشون دفرمیتی یا نقص داره یا خدای نکرده دچار قطع عضو شدن و در کل دارای معلولیتی هستن! 

حالا بریم سر اصل مطلب!  

هفته گذشته تو یکی از کلاس ها استاد موضوعی رو مطرح کرد که به نظرم خیلی جالب اومد. گفتم شاید برای شما هم جذاب باشه!

امیدوارم که این طور باشه!

توی کلاس " تئوری پروتز" استاد راجع به یکی از مشکلات بیمارانی که تازه قطع عضو شدن توضیح می داد.

همه ما این موضوع علمی رو می دونیم که وقتی چیزی رو تو قسمتی از عضومون حس می کنیم، درد، خارش، گرما، سرما و... ، عاملش یه محرک بیرونیه که اعصاب اون عضو این اطلاعات رو به مغز می برن و بعد پردازش توسط مغز این حس ها رو درک می کنیم!

این یه موضوع  قابل درکه و همه می دونیم!

حالا یه مشکلی توی بیماران تازه قطع عضو شده وجود داره، به نام"عضو خیالی" یا " Phantom limb " که منجر به"حس خیالی" یا "Phantom sensation " و همچنین " درد خیالی یا " Phantom pain " می شه!

ببینید مغز ما چقدر پیچیده است...

استاد می گفت: یه بیماری که مثلا تازه پاش رو از دست داده بهتون مراجعه می کنه و می گه که دیشب از درد پا خوابش نبرده!!! یا اینکه  پاش دائما خواب می ره، گز گز می کنه یا می خاره!!!

در حالی که اصلا پایی در کار نیست!

اون وقت باید چی کار کنید؟!... باید به بیمار بگی پدر آمرزیده کدوم پا؟ نکنه دیشب اکس ترکونده بودی!!

احساس در قسمتی که اصلا وجود نداره! این احساس محرک خارجی نداره! یا حتی تلقین هم نمی تونه باشه!چون بیماری که تازه یه عضو از دست داده تو شرایطی نیست که بخواد به خودش چنین تلقین هایی کنه.اصلا هیچ اعصابی وجود نداشته که بخواد تحریک بشه و این تحریکات رو به مغز بفرسته. پس منشا این حس ها از کجاست؟!...

فعلا خودم هم دنبال جوابم...

پ.ن: قدر سلامتی تون رو بدونید...!