یاد یار

خدایا! این دل من بی قرار است 

برای تو تپد این دل خمار است  

خدایا!چشم هایم راز دارد  

تر است و عشق خود با اشک ها ابراز دارد 

خدایا! دست هایم لرز لرزان 

به سوی آسمان پرواز دارد 

خدایا! این زبانم سبحه گویان 

عجب نامت دلم را باز دارد 

خدایا! من غریق اندر گناهم 

در این دنیا گمم اندر فراقم 

فراقت روی من را زرد کرده 

دلم زخمی و قلبم سرد کرده 

چو از رد کردن این بنده خود شرم کردی 

پذیرفتی مرا و باز بر من رحم کردی 

مرا در بارگاهت بار دادی 

تو با بخشندگی بر بنده ات منت نهادی 

به روی زخم ها مرهم نهادی 

دلم را بر بهاری مژده دادی 

بهاری کاو در آن سامان بگیرم 

در این شوریدگی ها جان بگیرم 

من این شوریدگی را دوست دارم 

اگر جان هم بخواهد یار  

من باز آمدن سوی خودش را  

دوست دارم...