کشتی اهل طرب

سلام  

همیشه ادبیات از درسای موردعلاقه من بوده و همیشه از خوندش لذت بردم (و میبرم)! همه سبک های ادبی هم برام جذابیت داره.از ادبیات کهن و کلاسیک گرفته تا ادبیات معاصر و مدرن. هرچند فکر می کنم در اکثر موارد بار معنایی و زیبایی کلام ادبیات معاصر هیچ وقت به پای ادبیات کهن نمی رسه!  

داشتم برای امتحان ترم کتاب ادبیات رو که تو این ترم مظلوم واقع شده بود (!) زیر و رو می کردم که به این حکایت کوتاه رسیدم. راستش خیلی توجهمو جلب کرد و از نوع نگاهش خیلی خوشم اومد. میشه گفت مثل نگاه شیخ ابو سعید ابی الخیره٬ که تو حکایتاش خیلی به این موضوع بر می خوریم. سبک نوشته هم که زیباییشو چندبرابر کرده!  

امیدوارم شما هم خوشتون بیاد و ازش بهره ببرید... 

اندر حکایت ذوالنون مصری یافتم که روزی با اصحاب در کشتی نشسته بود در رود نیل به تفرج. چنان که عادت اهم مصر بود. کشتی دیگر می آمد و گروهی از اهل طرب آنجا فساد همی کردند. شاگردان را از آن بزرگ نمود. گفتند:" ایها الشیخ! دعا کن تا آن جمله را غرق کند تا شومی ایشان از خلق منقطع شود" ذوالنون برپای خاست و دستها برداشت و گفت:" بار خدایا! چنان که این گروه را اندر این جهان عیش خوش دادی٬ انر آن جهان نیز عیش خوششان ده!" مریدان متعجب شودند از گفتار وی. 

چون کشتی پیش تر آمد و چشمان اهل طرب بر ذوالنون افتاد٬  فرا گریستن آمدند و رود* ها بشکستند و توبه کردند و به خدای بازگشتند! 

ذوالنون شاگردان را گفت:" عیش خوش آن جهانی توبه این جهانی بود! ندیدید که مراد جمله حاصل شد و شما و ایشان به مراد رسیدید بی آنکه رنجی به کسی رسیدی؟!" 

                                                                                       هجویری ( کشف المحبوب ) 

 * آلت موسیقی