بزرگ می داریمش که او خود بزرگ زاده ای بزرگ است...

سلام دوستان 

می دونید ۱ اردیبهشت چه روزیه؟! 

اگه می دونید که خوشا به سعادتتون و اگه نه من الان بهتون می گم... 

امروز... 

سالگرد بزرگداشت شیخ اجل سعدی شیرین سخنه  

این روز رو به همه ایرانیان فرهیخته تبریک می گم و باز هم برای هزارمین بار ( و البته بیشتر! ) به خاطر ایرانی بودن به خودم می بالم!  

تو این مناسبت جای چی خالیه؟!... 

اندر حکایات بوستان... 

باب سوم: در عشق و مستی و شور 

شبی یاد دارم که چشمم نخفت 

شنیدم که پروانه با شمع گفت 

که من عاشقم گر بسوزم رواست 

ترا گریه و سوز باری چراست؟ 

بگفت ای هوادار مسکین من 

برفت انگبین یار شیرین من 

چو شیرینی از من بدر می رود 

چو فرهادم آتش به سر می رود 

همی گفت و هرلحظه سیلاب درد 

فرو می دویدش ب هرخسار زرد 

که ای مدعی عشق کار تو نیست 

که نه صبر داری نه یارای ایست 

تو بگریزی از پیش یک شعله خام 

 من استاده ام تا بسوزم تمام 

ترا آتش عشق اگر پر بسوخت 

مرا بین که از پای تا سر بسوخت 

همه شب در این گفتگو بود شمع 

بدیدار او وقت اصحاب جمع 

نرفته ز شب همچنان بهره ای   

که ناگه بکشتش پریچهره ای 

همی گفت و می رفت دودش به سر 

که اینست پایان عشق ای پسر 

اگر عاشقی خواهی آموختن 

بکشتن فرج یابی از سوختن 

مکن گریه بر گور مقتول دوست 

برو خرمی کن که مقبول اوست 

اگر عاشقی سر مشوی از مرض 

چو سعدی فروشوی دست از غرض 

فدایی ندارد ز مقصود چنگ 

و گر بر سرش تیر بارد و سنگ 

به دریا مرو گفتمت زینهار 

وگر می روی دل به طوفان سپار  

خدایش رحمت کناد!

روحش شاد...